Obično kada crtamo atom i njegov nukleus, crtamo ih okrugle. Međutim, brzo se pokazalo da atomi nisu okrugli, da je statistika određivanja putanje i mjesta elektrona oko nukleusa mnogo kompleksnija i zasnovana na zakonitostima kvantne fizike. 
 
Međutim, nukleusi atoma, sastavljeni od protona i neutrona također nisu okruglasti. No, da bi išta mogli shvatiti vezano za nukleuse atoma, moramo imati veoma osjetljivu opremu. Nukleusi atoma čiji je atomski broj (broj protona u nukleusu) veći od 100 se raspadaju veoma brzo, što ih čini veoma nezgodnim za bilo kakva proučavanja. 
 
Ipak, naučnici su uspjeli stati ukraj i ovoj osobini težih nukleusa: njemački tim sa GSI Helmholtz Centra za istraživanja teških jona u Darmstadtu se malo igrao za laserima i izotopima nobelijuma, hemijskog elementa atomskog broja 102, i uspjeli su izvršiti određena mjerenja ovih atoma kada su oni jonizirani. 


 

Nobelijum (No) je radioaktivni element, nazvan tako u čast Alfreda Nobela, a postoji u obliku 12 izotopa. Najstabilniji izotop ovog elementa je 259No, čiji je poluživot 58 minuta ali se u istraživanjima češće koristi izotop 259No, čiji je poluživot 3.1 minuta. Najkraći poluživot ima izotop 252No: 2.57 sekunde. Nobelijum se može dobiti samo u akceleratorima čestica tj. sintetički, i to bombardovanjem lakših nukleusa. U samom eksperimentu rađeno je sa izotopima 252, 253 i 254. 

 
Ono što su naučnici otkrili bila je jedna zanimljiva devijacija oblika nukleusa. Naime, dok manji nukleusi zaista imaju sferičan oblik, nukleus nobelijuma je bio malo izdužen na krajevima i više bi nas podsjećao na loptu za ragbi – kada bismo ga mogli vidjeti. Čak se pokazalo da  izotopi 252 i 254 imaju manje protona u unutrašnjosti nego u vanjskom dijelu nukleusa te kažemo da se radi o tzv. konfiguraciji “mjehura” (“bubble nucleus”).



 



Ovaj rad, objavljen u Physical Review Letters u junu 2018. godine, pod naslovom “Probing Sizes and Shapes of Nobelium Isotopes by Laser Spectroscopy” je možda uvod u dokazivanje predikcije da postoji tzv. “ostrvo stabilnosti” među težim elementima. Prema ovom predviđanju, postojala bi grupa elemenata koji bi imali stabilnije nukleuse i ovo ostrvo stabilnosti bi trebalo početi sa hipotetičkim elementom atomskog broja 120 (hipotetički unbinilijum).