Boja koja pomaže da Doritos dobije narančastu boju također može učiniti mišja tkiva prozirnima. Primjena boje na kožu živih miševa omogućila je naučnicima da kroz tkiva zavire u strukture poput krvnih žila i unutrašnjih organa bez ikakvih operacija, rezova ili oštećenja kostiju ili kože miša. Reverzibilna tehnika funkcionira mijenjajući interakciju tkiva sa svjetlom i mogla bi ponuditi manje invazivnu metodu praćenja živih životinja koje se koriste u medicinskim istraživanjima.
Naučnici su otkrili da molekula zvana tartrazin, žuta boja koja se koristi u mnogim prehrambenim proizvodima, pa i Doritosu, može učiniti tkiva miševa transparentnim. Ova tvar, poznata i kao FD&C Yellow 5, kada se nanese na kožu miša, omogućava istraživačima da vide unutrašnje strukture kao što su krvni sudovi i organi. Proces funkcionira tako što boja mijenja način na koji tkiva intereaguju sa svjetlom. Studija je objavljena u septembru 2024. u Science.
Tkiva, poput kože i mišića, obično su neprozirna jer se svjetlo rasipa uslijed razlika u indeksima prelamanja različitih komponenti tkiva, poput tečnosti, masti i proteina. Tartrazin apsorbuje svjetlo i smanjuje ove razlike, čineći da svjetlost prolazi kroz tkivo ravnomjernije, što ga čini prozirnim. Na primjer, nanošenjem boje na skalp miša, naučnici su uspjeli vidjeti krvne sudove u mozgu bez potrebe za hirurškim zahvatom.
Tartrazin zapravo može apsorbovati određeni dio svjetlosti odgovarajuće boje, omogućavajući istraživačima da promijene indeks prelamanja tečnosti koja okružuje ćelije i značajno smanje rasipanje svjetla.
Ova tehnika ima veliku prednost u medicinskim istraživanjima jer omogućava neinvazivan uvid u organizam. Umjesto klasičnih metoda koje zahtijevaju operacije i narušavaju zdravlje životinja, ova metoda omogućava posmatranje unutrašnjih organa i procesa, kao što su probava i disanje, dok su životinje žive i netaknute. To smanjuje stres za životinje i povećava tačnost naučnih podataka.
Otkriće je značajno jer pruža potencijalno novi alat za istraživanje u medicinskim i biološkim naukama, omogućavajući lakše praćenje fizioloških procesa kod živih organizama bez potrebe za invazivnim postupcima. Ali. metoda ima i svoja ograničenja – čini tkiva prozirnim do dubine od 3 mm, što znači da nije moguće posmatrati ništa dublje od ovoga.
