Jedan od plodova nauke o kojem nešto rjeđe razmišljamo u kontekstu nauke, jesu anti-aging kreme. Kako usporiti starenje i znakove starenja jedan je od zadataka nauke. Ova domena istraživanja se razvija veoma brzo – od filera za bore, raznih kozmetičkih preparata, dodataka prehrani pa sve do genskih terapija.
 
Upravo su na Institutu Salk u Kaliforniji (Univerzitet Kalifornija La Jolla) naučnici razvijali jednu takvu terapiju, doduše, na miševima. I, pokazalo se kako je ona djelotvorna na miševima i u kulturi ljudskih stanica in vitro. Tim naučnika, predvođen uglednim španskim istraživačem Juan Carlos Izpisua Belmonteom uspjeli su reprogramirati stanice miševa  koji su imali progeriju, jedno nasljedno oboljenje koje se karakteriše ubrzanim starenjem stanica i cijelog organizma. Rad je objavljen početkom decembra 2016. u časopisu Cell, pod nazivom “In Vivo Amelioration of Age-Associated Hallmarks by Partial Reprogramming”.
 
Naučnike veoma interesuje progerija jer mutacije i druge abnormalnosti kod ovog poremećaja pružaju dosta informacija o starenju na staničnom nivou. Mišljenja o tome šta je uzrok neugodnih pojava pri starenju su podijeljena. Prije dvadesetak godina je otkriveno kako stanice kod starijih organizama imaju hromosome kojima su telomere, “zaštitni” regioni na krajevima hromosoma, skraćene. Također, sa novim otkrićima ne-genetičke regulacije aktivnosti gena preko metiliranja određenih područja DNK, ispostavilo se da i epigenetičke promjene imaju utjecaja na starenje. 

 
 
 
 

Kada je Shinya Yamanaka identificirao gene koji djeluju tako da odrasle, izdiferencirane stanice “vrate” u stanje embrionalnih pluripotentnih stanica, nije ni sanjao kako ovi geni mogu imati ulogu i u celularnom podmlađivanju. Naime, upravo je tim sa Instituta Salk koristio 4 gena, koja se danas u nauci označavaju zbirnim imenom “Yamanaka faktori”: Oct4, Sox2, Klf4, i c-Myc  kako bi “obrnuli” starenje, tj. kako bi podmladili stanice miševa sa progerijom. Životinje kod kojih su aktivirani Yamanaka faktori živjele su 30% duže, kičma im je postala ispravljenija, a organizam brže oporavljao od povreda. 

Poređenje: lijevo mišićnoo tkivo miševa sa progerijom, desno tkivo nakon terapije Yamanaka faktorima, izvor: Salk Institute
 
 
Yamanaka faktori su uključeni u embrionalno razviće, ali, ukoliko se u toku razvoja u određenom trenutku ne isključe, predstavljaju potencijalne onkogene odnosno, izazivaju rak. U ovom istraživanju, miševi nisu razvili tumore nakon aktiviranja četiri spomenuta Yamanaka faktora.